سایه و سکوت

●
ميدوني داشتم به چي فكر مي كردم ؟به اينكه بايد به قوانين بقاي فيزيك،يه قانون ديگه هم اضافه بشه،اونم قانون بقاي پنجم،قانون پايستگي مشكلاته! تعريفش هم اينه مشكلات نه از بين ميرند نه به وجود ميان فقط از شكلي به شكل ديگه تغيير ميكنن!
*
نمي دونم چرا جديدا دچار پارادوكس هاي عجيب غريبي ميشم كه نمي تونم هيچ نتيجه اي ازشون بگيرم!مثلا يكيش اينكه نميدونم بالاخره اگر آدم موقعيتش رو تغيير بده ميتونه مشكلاتش رو حل كنه يا نه؟!نمي دونم تغيير محيط تا چه حد ميتونه موثر باشه!اگه ميگم تغيير محيط منظورم فقط خارج شدن از مملكت نيست،بلكه كلا منظورم خارج شدن از خطيه كه دور خودمون كشيديم، خارج شدن از اين لباسي كه هر صبح به تن ميكنيم،از اين اتاق،اين خونه،اين محله ، شهر يا كشور!
آخرين باري كه سينما رفتم چند هفته ي پيش بود ،فيلم جائي ديگر،نميدونم ديدي يا نه!ولي توي فيلم پره از آدمهايي كه دارن فرار ميكنن، به اميد اينكه به چيزهايي كه هميشه آرزوشون بوده برسند،همشون فكر ميكنن دارند از اين مملكت فرار ميكنن،اما بيشتر از اون ،دارند از خودشون و موجوديتشون فرار ميكنن!
نميدونم كه موفق ميشن برن يا نه! و اگر نه،نميدونم كه اگه موفق به رفتن ميشدند به آرزوهاشون ميرسيدند يا نه!نميدونم اون جايي كه قدم توش گذاشتن راه بود يا بي راهه!
گاهي با خودم فكر ميكنم ،اتاقهاي يك خونه هم با هم فرق ميكنن و آدم با ورود به هر اتاقي به يه موقعيت ديگه قدم گذاشته!چه برسه به يه شهر ديگه يا مملكت ديگه!100% خارج شدن از يه محيط و وارد شدن به محيط ديگه روي روند زندگي آدم بي تاثير نيست،اما از طرفي يه باور قديمي هم هست كه ميگه:«به هر كجا كه روي آسمان همين رنگ است!»
*
نتيجه گيري: ............................هنوز در باره متن بالا به نتيجه نرسيدم.
نتيجه گيري اخلاقي:يا اينكه سينما نرم از اين به بعد يا جنبه ام رو ببرم بالا!
راستي اگر متن به نظرت ناقص اومد،به خاطر اينه كه چند روزه فكرم درگيره،ببخشيد!