سایه و سکوت

●
آنگاه ستاره شناسی گفت:ای استاد،درباره ی زمان چه میگویی؟
و او پاسخ داد:شما میخواهید زمان را که بی اندازه و اندازه ناپذیر است ،اندازه بگیرید.
میخواهید رفتارتان و حتی روح تان را از روی ساعت ها و فصل ها راه ببرید.
از زمان رودخانه ای میسازید و در کنارش می نشینید تا گذر آن را تماشا کنید.
اما آنچه در وجود شما بی زمان است،از بیزمان بودن زندگی آگاه است و میداند که دیروز خاطره ی امروز است و فردا رویای امروز.
و آن روحی که در درون شما میخواند و می اندیشد هنوز در دایره ی همان نخستین لحظه ای ست که ستاره ها را در آسما پراکند.
کیست از میان شما که احساس نکند توانایی مهرورزیدنش بی پایان است؟
و با این همه کیست که احساس نکند آن مهر،گرچه بی پایان است ،در مرکز وجودِ او در بند مانده و در گردش نیست-گردش از مهراندیشه ای به مهر اندیشه ای و از مهرکاری به مهرکاری دیگر؟
و آیا زمان هم مانند مهر تقسیم ناپذیر و بیمکان نیست؟
اما اگر ناگزیر باید زمان را در اندیشه ی خود با فصل ها اندازه بگیرید،پس بگذارید که هر فصلی همه ی فصل های دیگر را دربر بگیرد،و بگذارید که امروز گذشته را با یاد در بربگیرد و آینده را با رغبت.
*
امسال هم با همه ی کاستی هاش،تلخی ها و شیرینی هاش بالاخره تموم شد.نبودن آدمهایی که پارسال بودند و امسال نیستند،به یادم میاره که عمر چه زود میگذره !یادم هست که یکبار به دوستی گفتم:" زمان چه زود میگذره" با تعجب به من نگاه کرد و گفت :"ما هستیم که زود میگذریم نه زمان."آخرین دقایق سال رو سپری میکنیم به این امید که سال نو بِه از امسال و سالهای رفته باشه.توی این لحظه ها آرزو میکنم :آرزو میکنم که تن همه سالم باشه و قلب ها مهربان و رئوف،و جهان در زیر سایه ی صلح و آرامش قرار بگیره و امیدوارم که امسال مثل هر سال معنی جمله هایی از این دست "همسایه ات را همچون خودت دوست بدار"و "هر چه برخود میپسندی بر دیگران هم بپسند"رو فراموش نکنیم.آمین
*
یا مقلب القلوب والابصار...... یا مدبر اللیل و النهار.... یا محول الحول و الاحوال ....... حول حالنا الی احسن الحال