سایه و سکوت

●
میدونی چیه؟اضطرار آدم رو خلاق، مبتکر،مستعد ،تیز هوش و...میکنه،در یک کلام باعث میشه کارهایی بکنی که در حالت عادی هیچوقت توانایی انجامش رو نداشتی.مثلاً اگه خونه آتش گرفته باشه و تنها راه نجاتت این باشه که از بالای یک دیوار 3 متری بپری حتی اگر ترس از ارتفاع هم داشته باشی،این کار رو میکنی. حالا میدونی چی شد که من به این نتیجه ارزشمند رسیدم؟ دیروز بهمون خبر دادند که یه زلزله ی 7 ریشتری قرار بیاد خونتون و به مدت یک هفته پایه های زندگی!!تون رو بلرزه در آره!البته چون خونه ی ما مثل بقیه ی هم میهنان عزیزمون ضد زلزله است!میدونیم که بعد از یک هفته اقلاً پایه های خونه سرجاشه و به لطف مهندسین وظیفه شناس و کاردان،از این جهت جای هیچگونه نگرانی نیست! لذا بر آن شدیم که لوازم زندگیمون رو از شر آسیب های احتمالی حفظ کنیم.مثلا وسایل شکستنی و خطرناک ،وسایل حساس و وسایل آدمهای حساس رو از دسترس دور کنیم و یه سری کارهای ریز و درشت دیگه.عرض کردم خدمتتون،اضطرار خلاقیت آدم رو برمی انگیزاند،یعنی انقدر که حتی اگه در تمام عمرت دست به سوزن خیاطی هم نزده باشی، فقط فکر اینکه بعد از این یک هفته ممکنه مبلمان منزلتون به انواع گلها و لکه های رنگارنگ صورتی ،قرمز و کاکائویی! و ...(خدا بده برکت) مزین بشه و تو بمونی و حوضت! باعث میشه که یک روزه آنچنان پیراهن مبلی بدوزی که دوست و آشنا همه انگشت حیرت به دندان بگزند! و با اجازه تون بعدش به خاطر اینکه کاری فراتر از حد توانت انجام دادی! خودت و دیگر عوامل همکار،کمردردی از نوع کمردردهای فرد اعلا بگیرید و تمام اون یک هفته با خیال راحت! به استراحت بپردازی.واقعاً چه میکنه این اضطرار!

●
دلم گرفته،انگار باز یه نفس اشتباهی کشیدم آخه برای بازدمم دچار مشکل شدم.نفس حبس شده ی توی سینه ام باز جای قلبم رو تنگ کرده،قلب منم که صبوری بلد نیست وقتی جاش تنگ میشه به جای اینکه بمونه و خودداری کنه انقدر خودشو به در و دیوار میزنه که بیشتر ورم می کنه و جاش تنگتر می شه.... دوباره خسته شدم،دوباره قاطی کردم،دوباره هیج جا رو نمیبینم و هیچ صدایی رو نمی شنوم.دوباره دارم........نه! دیگه قرار نیست کم بیارم،به خودم قول دادم.