سایه و سکوت

●
تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته...
جهانی که هر انسانی تو اون خوشبخته خوشبخته
جهانی که تو اون پول و نژاد و قدرت ارزش نیست
جواب همصدایی ها، پلیس ضد شورش نیست
نه بمب هسته ای داره
نه بمب افکن نه خمپاره
دیگه هیچ بچه ای پاش رو روی مین جا نمیذاره
همه آزادِ آزادن
همه بی درده بیدردند
تو روزنامه نمیخونی نهنگها خودکشی کردند
جهانی رو تصور کن بدون نفرت و باروت
بدون ظلم خودکامه
بدون وحشت و طاغوت
جهانی رو تصور کن پر از لبخند و آزادی
لبالب از گل و بوسه، پر از تکرار آبادی
تصور کن اگه حتی تصور کردنش جرمه
اگه با بردن اسمش گلو پر میشه از سرمه
تصور کن جهانی رو که توش زندان یه افسانه است
تمام جنگای دنیا، شدن مشمول آتش بس
کسی آقای عالم نیست
برابر با همند مردم
دیگه سهم هر انسانِ
تن هر دونه ی گندم
بدون مرز و محدوده
وطن یعنی همه دنیا
تصور کن تو میتونی بشی تعبیر این رویا.